behüten

behüten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈhyːtn̩] [bəˈhyːtən]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) strzec, ustrzec, chronić, uchronić, pilnować, upilnować

odmiana:

(1.1) behüten (behütet), behütete, behütet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Behuten n, Behutsamkeit ż

przym. behutsam

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: hüten • behüten • einhüten • verhüten

źródła: