befähigen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i
IPA[bəˈfɛːɪɡŋ̍] IPA[bəˈfɛːɪçtə] IPA[bəˈfɛːɪçt]
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) uzdalniać, uzdolniać, umożliwiać, umożliwić
odmiana:
(1.1)[1] befähig|en (befähigt), befähigte, befähigt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Befähigung ż
przym. befähigt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: