bechamel (język duński) edytuj

 
en lasagne med bechamel (1.1)
wymowa:
IPA[beɕaˈmεl]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. beszamel, sos beszamelowy
odmiana:
(1.1) (en) bechamel, bechamelen, blm
przykłady:
(1.1) Jeg kom for meget muskatnød i bechamelen og ødelagde det hele.Dodałam za dużo gałki muszkatołowej do beszamelu i wszystko zepsułam.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bechamelsauce, bechamelsovs
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. béchamel
uwagi:
źródła: