becco

becco (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dziób

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. beccar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

becco (język włoski)

wymowa:

IPA: /'bek.ko/

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: beccare

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) dziób (ptaka)

(2.2) przen. gęba

(2.3) końcówka, dziobek, zakończenie

(2.4) zool. kozioł, cap

(2.5) przen. pogard. (o mężu) rogacz

odmiana:

(2.1-5) lp becco; lm becchi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.3) il becco della penna → końcówka pióra • il becco dell'imbuto → dziobek lejka

synonimy:

(2.1) rostro

(2.2) bocca, labbra

(2.4) capro, caprone

(2.5) cornuto

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1-3)

rzecz. becca ż, beccaccia ż, beccaccino m, beccacciola ż, beccata ż, beccatello m, beccatoio m, beccatura ż, beccheggiata ż, beccheggio m, becchettio m, beccotto m, beccuccio m, imbeccata ż, imbeccatoio m

czas. beccare, beccarsi, beccheggiare, becchettare, becchettarsi, beccolare, beccucchiare, beccucchiarsi, imbeccare

przym. imbeccato

(2.4-5)

rzecz. beccaccione m, beccaio m, beccheria ż

związki frazeologiczne:

(2.1-3)

bagnarsi il becco → pić

mettere il becco → wtrącać się

non avere il becco di un quattrino → nie mieć grosza przy duszy

restare a becco asciutto → pozostać z niczym

tenere il becco chiuso → trzymać gębę na kłódkę

etymologia:

(2.1-3) łac. bēccus

uwagi:

źródła: