beatus homo qui invenit sapientiam

beatus homo qui invenit sapientiam (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

sentencja łacińska

(1.1) błogosławiony człowiek, który znalazł mądrość
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) z Księgi Przypowieści Salomona 3, 13; Vulgata
źródła: