barachło (język polski) edytuj

wymowa:
‹barachło, IPA[baraxwˈɔ], AS[baraχu̯o], zjawiska fonetyczne: akc. na ost.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. coś bezwartościowego, tandetnego, byle co[1][2]
(1.2) gw. (Warszawa) stare rzeczy
(1.3) pot. posp. lekceważąco o ludziach; hołota[1][2]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Po co kupiłeś to barachło?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) badziewie, tandeta, siaja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. барахлоrupiecie, graty
uwagi:
(1.1) i (1.3) zaliczane również do regionalizmów łódzkich[3]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 28.
  3. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 176.