bankomat

bankomat (język polski)

bankomat (1.1)

wymowa:

IPA: [bãŋˈkɔ̃mat], AS: [bãŋkõmat], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) urządzenie służące do wypłaty gotówki za pomocą karty płatniczej; zob. też bankomat w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bankomat	bankomaty
dopełniacz	bankomatu	bankomatów
celownik	bankomatowi	bankomatom
biernik	bankomat	bankomaty
narzędnik	bankomatem	bankomatami
miejscownik	bankomacie	bankomatach
wołacz	bankomacie	bankomaty

przykłady:

(1.1) Działanie bankomatu opiera się na systemie informatycznym umożliwiającym wymianę informacji z centralą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bankomatowy

rzecz. bankomacik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. bank + -o- + -mat

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) automated teller machine, cash dispenser, cash machine
• arabski: (1.1) صراف آلي
• chorwacki: (1.1) bankomat m
• czeski: (1.1) bankomat m
• duński: (1.1) pengeautomat w, hæveautomat w, kontantautomat w, bankomat w
• esperanto: (1.1) bankaŭtomato
• hiszpański: (1.1) cajero automático m
• niemiecki: (1.1) (Niemcy) Geldautomat m, (Niemcy) Bankautomat m, (Austria) Bankomat m, (Luksemburg, Szwajcaria, Południowy Tyrol) Bancomat m, (Szwajcaria, Liechtenstein) Postomat m
• norweski (bokmål): (1.1) minibank m, bankautomat m
• nowogrecki: (1.1) μηχάνημα ανάληψης μετρητών n, αυτόματη ταμειολογιστική μηχανή ż
• rumuński: (1.1) bancomat n
• słowacki: (1.1) bankomat m
• szwedzki: (1.1) bankomat w, uttagsautomat w
• węgierski: (1.1) bankautomata, bankjegykiadó automata
• wilamowski: (1.1) bankomat m

źródła:

bankomat (język czeski)

bankomat (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bankomat

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bankomat	bankomaty
dopełniacz	bankomatu	bankomatů
celownik	bankomatu	bankomatům
biernik	bankomat	bankomaty
wołacz	bankomate	bankomaty
miejscownik	bankomatu	bankomatech
narzędnik	bankomatem	bankomaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bankomat (język duński)

bankomat (1.1)

wymowa:

Dania: [bɑŋgoˈmæˀd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bankomat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bankomat (język słowacki)

bankomat (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bankomat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) vybrať peniaze z bankomatu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bankomatový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bankomat (język szwedzki)

bankomat (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bankomat

odmiana:

(1.1) en bankomat, bankomaten, bankomater, bankomaterna

przykłady:

(1.1) Var hittar jag närmaste bankomat? → Gdzie znajdę najbliższy bankomat?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uttagsautomat w

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bankomat (język wilamowski)

bankomat (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bankomat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bank ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: