Podobna pisownia Podobna pisownia: baladabaladă
wymowa:
IPA[balˈːada], AS[ba•lada], zjawiska fonetyczne: gemin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. wierszowany utwór opisujący niezwykłe wydarzenia; zob. też ballada w Wikipedii
(1.2) muz. nastrojowy utwór
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) „Król elfów” Goethego jest słynną balladą.
(1.2) Był to pogłos jakiejś rockowej ballady, której słowa wydały się Kubie dziwnie znajome[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. balladystka ż, balladowość ż, balladyczność ż
przym. balladowy, balladyczny
przysł. balladowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. ballade[2], prawdop. za pośrednictwem wł. ballata[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Radosław Żubrycki, Człowiek zwany ojcem: Czarna Komedia, 2012.
  2.   Hasło „ballada” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ballada
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. ballada
(1.2) muz. ballada
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. balladai
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: