balkonik

balkonik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. mały balkon

(1.2) urządzenie na kółkach pomagające przemieszczać się osobie niepełnosprawnej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	balkonik	balkoniki
dopełniacz	balkonika / balkoniku	balkoników
celownik	balkonikowi	balkonikom
biernik	balkonik	balkoniki
narzędnik	balkonikiem	balkonikami
miejscownik	balkoniku	balkonikach
wołacz	balkoniku	balkoniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. balkon m, balkuniorz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. balkon + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: balkon

• bułgarski: (1.1) балконче n
• duński: (1.2) rollator w
• norweski (bokmål): (1.2) rullator m
• norweski (nynorsk): (1.2) rullator m

źródła: