baleron

baleron (język polski) edytuj

baleron (1.1)

wymowa:: IPA: [baˈlɛrɔ̃n], AS: [balerõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. kulin. rodzaj wędzonej lub gotowanej wędliny z peklowanej karkówki bez kości, w osłonce naturalnej lub sztucznej; zob. też baleron w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. ktoś otyły^[1]

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	baleron	balerony
dopełniacz	baleronu	baleronów
celownik	baleronowi	baleronom
biernik	baleron	balerony
narzędnik	baleronem	baleronami
miejscownik	baleronie	baleronach
wołacz	baleronie	balerony

przykłady:: (1.1) Zjadłbym kanapkę z baleronem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) karkówka, wędlina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) niem. Ballen + rolle → wałek z brzuścami^[2] lub franc.^[3]; (2.1) od (1.1)

uwagi:: zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

angielski: (1.1) gammon

źródła:

↑ Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 222.
↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.
↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 17.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=baleron&oldid=6364446”