bajtlować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bajˈtlɔvaʨ̑], AS[bai ̯tlovać]
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) pot. dużo i niepotrzebnie gadać
(1.2) pot. oszukiwać potokiem słów
(1.3) gw. (Warszawa) zawracać głowę[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) paplać, pleść, pytlować
(1.2) blagować, nabierać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajtel mos, bajtlowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. beuteln („pytlować” w odniesieniu do mąki)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bronisław Wieczorkiewicz, Gwara warszawska dawniej i dziś, wyd. drugie rozszerzone, PIW, Warszawa 1968, s. 12.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 29.