bajkopisarz

bajkopisarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbajkɔˈpʲisaʃ], AS: [bai ̯kopʹisaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pisarz zajmujący się tworzeniem bajek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bajkopisarz	bajkopisarze
dopełniacz	bajkopisarza	bajkopisarzy / rzad. bajkopisarzów
celownik	bajkopisarzowi	bajkopisarzom
biernik	bajkopisarza	bajkopisarzy / rzad. bajkopisarzów
narzędnik	bajkopisarzem	bajkopisarzami
miejscownik	bajkopisarzu	bajkopisarzach
wołacz	bajkopisarzu	bajkopisarze

przykłady:

(1.1) Ezop był bajkopisarzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pisarz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bajkopisarstwo n

forma żeńska bajkopisarka ż

przym. bajkopisarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bajka + pisarz (pisarz bajek)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fabulist
• baskijski: (1.1) alegialari
• białoruski: (1.1) байкапісец m
• esperanto: (1.1) fablisto
• francuski: (1.1) fabuliste m
• hiszpański: (1.1) fabulista m, cuentista m
• nowogrecki: (1.1) παραμυθάς m, παραμυθατζής m
• rosyjski: (1.1) баснописец m
• ukraiński: (1.1) байкар m
• włoski: (1.1) favolista m

źródła: