bajgiel (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) gw. (Kraków, Lwów i Warszawa)[1] żydowskie pieczywo w kształcie bułki z dziurką; słodkawy precel[1]; zob. też bajgiel w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pierwszego bajgla upiekł żydowski piekarz w siedemnastym wieku w Krakowie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bajgeł[1], obwarzanek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pieczywo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
jid. בייגל (bejgl), por. niem. Beugelrogal, utworzone od niem. biegengiąć, skręcać[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bajgiel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bajgiel” w: Dobry słownik, red. Łukasz Szałkiewicz, Artur Czesak, Sebastian Żurowski.
  4. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 29.