bahaizm (język polski) edytuj

 
symbol bahaizmu (1.1)
wymowa:
IPA[baˈxajism̥], AS[baχai ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.epenteza i ̯ 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. religia wywodząca się z babizmu, której celem jest utworzenie religii ogólnoświatowej, unifikującej religie monoteistyczne babizm, judaizm, chrześcijaństwo i islam; zob. też bahaizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) religia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bahaita m, bahaitka ż
przym. bahaicki
przysł. bahaicko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) arab. بهاء (baha) → blask (Boga)[2], splendor
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 25.