bagnatura (język włoski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kąpiel, kąpanie się[1]
(1.2) moczenie, zwilżanie
(1.3) zanurzanie
odmiana:
(1) lp bagnatura; lm bagnature
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bagnuolo m, bagnomaria m, bagnature ż, bagnato m, bagna ż, bagnaiola ż, bagnaiolo m, bagnamento m, bagnante m ż, bagnatore m, bagnarola ż, bagnata ż, bagnina ż, bagnino m, bagno m, bagnolo m, balneabilità ż, balneazione ż
czas. bagnare, bagnarsi
przym. bagnante, balneabile, balneare, balneario, bagnato
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. bagnare + -tura
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.