wymowa:
IPA: [ˈbat͡ʃnɔɕt͡ɕ], AS: [bačność]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. uwaga, czujność, ostrożność[1]
(1.2) daw. rozsądek, roztropność, przezorność

wykrzyknik

(2.1) wojsk. harc. komenda nakazująca przyjęcie postawy stojącej, wyprostowanej, z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała i przylegającymi do boków, stopami złączonymi[1]
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(2.1) Baczność, prezentuj broń!
składnia:
kolokacje:
dawać / mieć baczność • przejawiać / wykazywać baczność • uchodzić baczności
synonimy:
antonimy:
(2.1) spocznij
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baczenie n, niebaczność ż
czas. baczyć ndk.
przym. baczny
przysł. bacznie, na baczność
związki frazeologiczne:
mieć się na bacznościstawać na baczność
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „baczność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.