baczność
baczność (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
wykrzyknik
- (2.1) wojsk. harc. komenda nakazująca przyjąć postawę stojącą, wyprostowaną, z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała i przylegającymi do boków, stopami złączonymi
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik baczność dopełniacz baczności celownik baczności biernik baczność narzędnik bacznością miejscownik baczności wołacz baczności - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (2.1) Baczność, prezentuj broń!
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (2.1) spocznij
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- mieć się na baczności
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- chorwacki: (2.1) pozor
- niemiecki: (2.1) Achtung, stillgestanden
- rosyjski: (2.1) смирно, руки по швам
- wilamowski: (1.1) öbaht ż
- źródła: