bachmat

bachmat (język polski)

bachmat (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbaxmat], AS: [baχmat]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) st.pol. koń wierzchowy

(1.2) st.pol. hipol. niewielki, wytrzymały koń tatarski; zob. też bachmat w Wikipedii

odmiana:

(1.1-1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bachmat	bachmaty
dopełniacz	bachmata	bachmatów
celownik	bachmatowi	bachmatom
biernik	bachmata	bachmaty
narzędnik	bachmatem	bachmatami
miejscownik	bachmacie	bachmatach
wołacz	bachmacie	bachmaty

przykłady:

(1.1) Jechał przodem na karym bachmacie wraz z kilkoma dragonami.

(1.2) Przesiadła się jednak na Azjowego bachmata, bo dzianet (…) był jednak od bachmata delikatniejszy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.2) idę na wyprawę, choć bachmata zdobędę • żebyś się twą zdobyczą na bachmata nie utuczył

etymologia:

tur. < arab. bahim → czystej maści + tur. at → koń

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

•  Hasło „bachmat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.