bachanalia

bachanalia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbaxãˈnalʲja], AS: [baχãnalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) hulanki, pijaństwo, orgie

(1.2) hist. obrzędy na cześć Bachusa

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	bachanalia
dopełniacz	bachanaliów
celownik	bachanaliom
biernik	bachanalia
narzędnik	bachanaliami
miejscownik	bachanaliach
wołacz	bachanalia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bachanalie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bachus mos/mzw, Bachus, bachant, bachantka, bachanalijka, bachandria

przym. bachusowy, bachiczny

czas. bachować, bachusować

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bacchanalia

uwagi:

(1.2) por. Dionizje

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) bakanal; (1.2) bakanal
• hiszpański: (1.1) bacanales ż
• interlingua: (1.1) bacchanalia
• niemiecki: (1.2) Bacchanalien lm
• wenedyk: (1.2) bakanał m
• węgierski: (1.1) bacchanália; (1.2) bacchanália

źródła: