bażanci

bażanci (język polski)

wymowa:

IPA: [baˈʒãɲʨ̑i], AS: [bažãńći], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny dla bażanta; dotyczący, odnoszący się do bażanta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bażanci		bażancia	bażancie	bażanci	bażancie
dopełniacz	bażanciego		bażanciej	bażanciego	bażancich
celownik	bażanciemu		bażanciej	bażanciemu	bażancim
biernik	bażanciego	bażanci	bażancią	bażancie	bażancich	bażancie
narzędnik	bażancim		bażancią	bażancim	bażancimi
miejscownik	bażancim		bażanciej	bażancim	bażancich
wołacz	bażanci		bażancia	bażancie	bażanci	bażancie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bażanciak mzw, bażant m, bażancik m, bażanciarnia ż, bażantarnia ż, bażantnik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) фазанавы
• bułgarski: (1.1) фазанов
• czeski: (1.1) bažantí
• niemiecki: (1.1) Fasanen- (w złożeniach)
• rosyjski: (1.1) фазаний, фазановый
• słowacki: (1.1) bažantí
• ukraiński: (1.1) фазановий

źródła: