bałuciara
bałuciara (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) reg. łódz. mieszkanka Bałut[1]
- (1.2) reg. łódz. prostaczka[1]
- przykłady:
- (1.1) Z Bałut jestem. Bałuciara ze mnie.
- (1.2) Z niej to taka prawdziwa bałuciara, prymityw taki[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od Bałuty
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prostaczka
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „bałuciara” w: Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 175.