Wikisłownik

bałplac

bałplac (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) działka budowlana[1]
(1.2) gw. (Górny Śląsk) plac budowy[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (gw.) Idź ino zobocz na bałplac, bo tam wierza halanger zaś piere machy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Bauplatz[1]
uwagi:
inna pisownia: bauplac
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: działka
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 31.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bałplac&oldid=8154981”