bəru̇ffa

bəru̇ffa (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) wzywać, urok rzucić

odmiana:

(1.1) czas przeszły prosty: rīf, imiesłów czasu przeszłego: byru̇ffa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. ruofen < swn. berufen, berüefen, beruofen < swn. biruofōn

por. niem. berufen

uwagi:

zobacz też: ru̇fa • ȧjru̇ffa • bəru̇ffa • byru̇ffa • unbyru̇ffa

źródła: