būsenis

būsenis (język nowopruski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) położenie, stan, sytuacja

(1.2) stan (warstwa społeczna)

odmiana:

lp būsenis, būsenes, būseņu, būsenin lm būsenei, būsenin, būsenemans, būsenins

przykłady:

(1.1) Tenā ni bēi en labbasmu būsenin, kaddan di tennan peisāi ezze tenesse tāwas gallin. → Nie była w dobrym stanie, kiedy napisano jej o śmierci ojca.

(1.2) Kummetei, kāigi ukagūraisis būsenis, deznimai alka. → Chłopi, jako najuboższy stan, często głodowali.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. būtisku ż, busnā ż

czas. būtwei

związki frazeologiczne:

etymologia:

bousennis - Trzeci Katechizm

uwagi:

źródła: