błyszczeć

błyszczeć (język polski)

posadzka błyszczy (1.2)

Kopciuszek błyszczy (1.3) na paradzie w Disneylandzie

wymowa:

IPA: [ˈbwɨʃt͡ʃɛt͡ɕ], AS: [bu̯yščeć] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) jaśnieć blaskiem

(1.2) mieć zdolność odbijania światła

(1.3) przen. książk. wywoływać zachwyt, robić wrażenie, olśniewać

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		błyszczeć
czas teraźniejszy		błyszczę	błyszczysz	błyszczy	błyszczymy	błyszczycie	błyszczą
czas przeszły	m	błyszczałem	błyszczałeś	błyszczał	błyszczeliśmy	błyszczeliście	błyszczeli
	ż	błyszczałam	błyszczałaś	błyszczała	błyszczałyśmy	błyszczałyście	błyszczały
	n	błyszczałom	błyszczałoś	błyszczało
tryb rozkazujący		niech błyszczę	błyszcz	niech błyszczy	błyszczmy	błyszczcie	niech błyszczą
pozostałe formy czas przyszły m będę błyszczał, będę błyszczeć będziesz błyszczał, będziesz błyszczeć będzie błyszczał, będzie błyszczeć będziemy błyszczeli, będziemy błyszczeć będziecie błyszczeli, będziecie błyszczeć będą błyszczeli, będą błyszczeć ż będę błyszczała, będę błyszczeć będziesz błyszczała, będziesz błyszczeć będzie błyszczała, będzie błyszczeć będziemy błyszczały, będziemy błyszczeć będziecie błyszczały, będziecie błyszczeć będą błyszczały, będą błyszczeć n będę błyszczało, będę błyszczeć będziesz błyszczało, będziesz błyszczeć będzie błyszczało, będzie błyszczeć czas zaprzeszły m błyszczałem był błyszczałeś był błyszczał był błyszczeliśmy byli błyszczeliście byli błyszczeli byli ż błyszczałam była błyszczałaś była błyszczała była błyszczałyśmy były błyszczałyście były błyszczały były n błyszczałom było błyszczałoś było błyszczało było forma bezosobowa czasu przeszłego błyszczano tryb przypuszczający m błyszczałbym, byłbym błyszczał błyszczałbyś, byłbyś błyszczał błyszczałby, byłby błyszczał błyszczelibyśmy, bylibyśmy błyszczeli błyszczelibyście, bylibyście błyszczeli błyszczeliby, byliby błyszczeli ż błyszczałabym, byłabym błyszczała błyszczałabyś, byłabyś błyszczała błyszczałaby, byłaby błyszczała błyszczałybyśmy, byłybyśmy błyszczały błyszczałybyście, byłybyście błyszczały błyszczałyby, byłyby błyszczały n błyszczałobym, byłobym błyszczało błyszczałobyś, byłobyś błyszczało błyszczałoby, byłoby błyszczało imiesłów przymiotnikowy czynny m błyszczący, niebłyszczący ż błyszcząca, niebłyszcząca błyszczące, niebłyszczące n błyszczące, niebłyszczące imiesłów przysłówkowy współczesny błyszcząc, nie błyszcząc rzeczownik odczasownikowy błyszczenie, niebłyszczenie

przykłady:

(1.1) Gdy zapadła noc, widać było, jak po drugiej stronie jeziora błyszczą rozpalone niedawno ogniska.

(1.2) Śnieg tak mocno błyszczał w słońcu, że oczy zaczęły nam łzawić.

(1.2) Jej oczy błyszczały od łez.

(1.3) Opowiadając o swoich niezliczonych, egzotycznych podróżach, zawsze błyszczał w towarzystwie.

składnia:

kolokacje:

(1.2) błyszczeć w słońcu • błyszczeć od czystości / rosy / łez

(1.3) błyszczeć w towarzystwie • błyszczeć dowcipem / inteligencją

synonimy:

(1.1) świecić

(1.2) lśnić, połyskiwać, świecić

(1.3) olśniewać, brylować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błyszcz m, błyszczenie n, błyszczka ż, błyszczyk m, nabłyszczacz m, błyskotka ż, błysk mrz, błyskawica ż

czas. zabłyszczeć ndk., nabłyszczać ndk., nabłyszczyć dk.

przym. błyszczący

przysł. błyszcząco

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *blьščati

uwagi:

(1.1) nie mylić z: błyskać

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shine
• arabski: (1.1) برق, زهر, سنا, لمع
• duński: (1.1) skinne; (1.2) skinne; (1.3) skinne
• esperanto: (1.1) brili
• francuski: (1.1) briller, luire
• jidysz: (1.2) גלאַנצן (glancn)
• kataloński: (1.1) lluir, refulgir
• niderlandzki: (1.1) schijnen, schitteren, blinken
• niemiecki: (1.1) glänzen; (1.2) glitzern, funkeln; (1.3) glänzen
• norweski (bokmål): (1.1) skinne
• norweski (nynorsk): (1.1) skinne
• pali: (1.1) ābhāti
• rosyjski: (1.1) блесте́ть; (1.2) блесте́ть, сверка́ть; (1.3) блеста́ть
• ukraiński: (1.1) блища́ти, вибли́скувати
• wilamowski: (1.1) fynkeln

źródła: