błogi (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprawiający zadowolenie lub przyjemność, świadczący o zadowoleniu lub przyjemności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) błogi nastrój / spokój / sen • błogi uśmiech
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miły
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błogość ż
przysł. błogo
związki frazeologiczne:
w błogiej nieświadomości
etymologia:
prasł. *bolgъ → 'dobry, miły'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „błogi” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.