błazen
błazen (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) hist. zawodowy nadworny żartowniś i prześmiewca zabawiający króla; zob. też błazen w Wikipedii
- (1.2) przen. ktoś, kto jest przesadnie wesoły lub nadmiernie dowcipkuje
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik błazen błazny / błaźni dopełniacz błazna błaznów celownik błaznowi błaznom biernik błazna błaznów narzędnik błaznem błaznami miejscownik błaźnie błaznach wołacz błaźnie błazny / błaźni
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) popisy błazna • błazen nadworny • królewski / dworski / pański / domowy błazen • czapka błazna
- (1.2) zachowywać się jak błazen • wyjść na błazna • udawać błazna
- synonimy:
- (1.1) trefniś, wesołek, krotochwilnik; st.pol. gąska; st.pol. błazno, błazeniec, błażen; reg. śl. august
- (1.2) wesołek, klaun, pajac
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. błazenada ż, błazeństwo n, błaznowanie n, błazno m, błazeniec m, błażen m
- czas. zbłaźnić się, błaznować ndk., błaźnieć ndk., błaźnić ndk., zbłaźnić dk.; przest. błazenkować ndk.
- przym. błazeński; przest. błaźniwy
- przysł. błazeńsko
- związki frazeologiczne:
- robić z siebie błazna • w błazna postrzyc • trunek mocny, białogłowa grzeczna – z najmędrszego uczynią błazna • po śmiechu poznaje jeden błazen drugiego • jeden błazen wiele błaznów czyni • błaznów wszędzie pełno • błazna wszyscy słuchają, lecz go za przyjaciela nie mają • kunsztarza albo błazna radzi wszyscy słuchają, lecz go ze przyjaciela nie mają • błaznów siać nie trzeba, sami się rodzą • żadna biesiada nie może być bez błazna • każdy błazen swoim strojem • nie bądź błaznem, kiedy nie możesz być wielkim panem • przede drzwiami bogatych błaznów, mądrzy zwykli siadać • nie czyń się błaznem, gdyś nie jest • trudno z błazny na zając • wszędzie na błazny kapie • nie trefiłeś na dudka, najdzi sobie błazna
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) jester
- białoruski: (1.1) блазен m; (1.2) блазен m
- duński: (1.1) nar w
- górnołużycki: (1.1) błazn m; (1.2) błazn m
- hiszpański: (1.1) bufón m; (1.2) payaso m, bufón m
- jidysz: (1.1) נאַר m (nar); (1.2) מאַרשעליק m (marszelik)
- nowogrecki: (1.1) γελωτοποιός m; (1.2) παλιάτσος m
- rosyjski: (1.1) шут m; (1.2) шут m, паяц m
- ukraiński: (1.1) блазень m; (1.2) блазень m
- włoski: (1.1) giullare m; (1.2) pulcinella ż
- źródła: