błazeństwo

błazeństwo (język polski)

błazeństwo (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) niedorzeczne zachowanie się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błazeństwo	błazeństwa
dopełniacz	błazeństwa	błazeństw
celownik	błazeństwu	błazeństwom
biernik	błazeństwo	błazeństwa
narzędnik	błazeństwem	błazeństwami
miejscownik	błazeństwie	błazeństwach
wołacz	błazeństwo	błazeństwa

przykłady:

(1.1) Te jego błazeństwa już mnie nie bawią.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) błazenada, błaznowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błazen mos, błaznowanie n

czas. błaźnić, błaznować ndk.

przym. błazeński

związki frazeologiczne:

przysłowie: polski most, niemiecki post, włoskie nabożeństwo, to wszystko błazeństwo

etymologia:

pol. błazen + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) блазенства n
• ukraiński: (1.1) блазенство n

źródła: