błaganie

błaganie (język polski)

wymowa:

IPA: [bwaˈɡãɲɛ], AS: [bu̯agãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od błagać

(1.2) usilna prośba

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	błaganie
dopełniacz	błagania
celownik	błaganiu
biernik	błaganie
narzędnik	błaganiem
miejscownik	błaganiu
wołacz	błaganie

przykłady:

(1.2) Błagania matki skłoniły go do powrotu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. błagać ndk.

przym. błagalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) plea
• białoruski: (1.1) маленне n, упрошванне n; (1.2) маленне n, упрошванне n
• brithenig: (1.1) pedid ż
• duński: (1.2) bønfaldelse w
• interlingua: obsecration; (1.2) prece, conjuration
• jidysz: (1.2) האַרציקע בקשה ż (harcike bakosze)
• łaciński: (1.2) invocatio
• nepalski: (1.1) बिन्ती

źródła: