błędny rycerz

błędny rycerz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbwɛ̃ndnɨ ˈrɨt͡sɛʃ], AS: [bu̯ẽndny ryceš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę  ^ⓘ

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) średniowieczny rycerz wędrujący w poszukiwaniu niezwykłych przygód; najczęściej bronił pokrzywdzonych na cześć wybranki swego serca; zob. też błędny rycerz w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błędny rycerz	błędni rycerze
dopełniacz	błędnego rycerza	błędnych rycerzy
celownik	błędnemu rycerzowi	błędnym rycerzom
biernik	błędnego rycerza	błędnych rycerzy
narzędnik	błędnym rycerzem	błędnymi rycerzami
miejscownik	błędnym rycerzu	błędnych rycerzach
wołacz	błędny rycerzu	błędni rycerze

przykłady:

(1.1) Pewien szlachcic z Krakowa postanowił zostać błędnym rycerzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) błędny po staropolsku oznacza błądzący

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) knight errant
• czeski: (1.1) bludný rytíř m
• esperanto: (1.1) vaganta kavaliro, migranta kavaliro, Donkiĥoto
• niemiecki: (1.1) fahrender Ritter m
• rosyjski: (1.1) странствующий рыцарь m
• włoski: (1.1) cavaliere errante m

źródła: