błędność

błędność (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest błędne; cecha tych, którzy są błędni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błędność	błędności
dopełniacz	błędności	błędności
celownik	błędności	błędnościom
biernik	błędność	błędności
narzędnik	błędnością	błędnościami
miejscownik	błędności	błędnościach
wołacz	błędności	błędności

przykłady:

składnia:

(1.1) błędność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) bezbłędność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. błędny

przysł. błędnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. błędny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: