bænk

bænk (język duński)

en bænk (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ławka

odmiana:

(1.1) en bænk, bænken, bænke, bænkene

przykłady:

(1.1) Manden sidder på en bænk i sin have. → Mężczyzna siedzi na ławce w swoim ogrodzie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: