awentīri

awentīri (język nowopruski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przygoda

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	awentīri	awentīris
dopełniacz	awentīris	awentīrin
celownik	awentīrei	awentīrimans
biernik	awentīrin	awentīrins

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. awanturists m

związki frazeologiczne:

etymologia:

internacjonalizm; por. ang. adventure, litew. avantiūrà, ros. авантю́ра

ostatecznie z prarom. *adventura, por. franc. aventure

uwagi:

źródła: