awanturka

awanturka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌavãnˈturka], AS: [avãnturka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: awantura

(1.2) kulin. pasta do smarowania pieczywa, najczęściej z białego sera lub jajek i ryby lub sera i warzyw / ziół

(1.3) środ. przestępcze tanie wino owocowe

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	awanturka	awanturki
dopełniacz	awanturki	awanturek
celownik	awanturce	awanturkom
biernik	awanturkę	awanturki
narzędnik	awanturką	awanturkami
miejscownik	awanturce	awanturkach
wołacz	awanturko	awanturki

przykłady:

(1.2) Na śniadanie były kanapki z awanturką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. awantura ż, awanturnictwo n, awanturnik m, awanturnica ż

czas. awanturować się

przym. awanturniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: awantura

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol

źródła: