autostopowicz
autostopowicz (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌawtɔstɔˈpɔvʲit͡ʃ], AS: [au̯tostopovʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł • akc. pob. ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto podróżuje autostopem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik autostopowicz autostopowicze dopełniacz autostopowicza autostopowiczów celownik autostopowiczowi autostopowiczom biernik autostopowicza autostopowiczów narzędnik autostopowiczem autostopowiczami miejscownik autostopowiczu autostopowiczach wołacz autostopowiczu autostopowicze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) podróżnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. autostop m
- forma żeńska autostopowiczka ż
- przym. autostopowy, autostopowiczowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hitch-hiker, hitchhiker, hitcher
- czeski: (1.1) stopař m
- esperanto: (1.1) petveturanto, petveturisto
- francuski: (1.1) auto-stoppeur
- hiszpański: (1.1) autostopista m, autoestopista m
- japoński: (1.1) 便乗者
- niemiecki: (1.1) Anhalter m
- nowogrecki: (1.1) άντρας m που κάνει οτοστόπ
- słowacki: (1.1) autostopár m
- szwedzki: (1.1) liftare w
- węgierski: (1.1) autóstoppos
- włoski: (1.1) autostoppista m
- źródła: