autokar (język polski) edytuj

 
autokar (1.1)
wymowa:
IPA[awˈtɔkar], AS[au̯tokar], zjawiska fonetyczne: u → ł 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. autobus przeznaczony do długich podróży
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podróż autokarem jest tańsza od jazdy koleją, ale zwykle trwa dłużej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / siedzieć w autokarze • kierować / jechać / podróżować autokarem • wsiadać do autokaru • wysiadać z autokaru • pełny / pusty / szybki / stary / wygodny / klimatyzowany autokar
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) autobus
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. autokarowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. auto + car
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

autokar (język czeski) edytuj

 
autokar (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mot. autokar
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. autokarový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

autokar (język słowacki) edytuj

 
autokar (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mot. autokar[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. autokarový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „autokar” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 17.