autarkia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[awˈtarʲca], AS[au̯tarʹḱa], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. gospodarcza samowystarczalność; zob. też autarkia (ekonomia) w Wikipedii
(1.2) ekon. polityka dążąca do osiągnięcia gospodarczej samowystarczalności
(1.3) socjol. realizowanie przez jakąś grupę społeczną swoich celów w niezależności i izolacji od innych grup
(1.4) filoz. wyznawany przez stoików pogląd, według którego do osiągnięcia szczęścia wystarczy sama cnota; zob. też autarkia (filozofia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-3) autarkizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autarkizm m, autarkista m, autarkistka ż
przym. autarkiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. αὐτάρκεια
uwagi:
zob. też autarkia w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:

autarkia (język baskijski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ekon. autarkia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. autarkiko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

autarkia (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. autarkia[1]
(1.2) filoz. autarkia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. autarkný, autarkický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.