ausweichen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌvaɪ̯çən] IPA[ˌvɪç ˈaʊ̯s] IPA[ˈaʊ̯sɡəˌvɪçən]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) unikać, uniknąć, omijać, ominąć
odmiana:
(1.1)[1] ausweich|en (weicht aus), wich aus, ausgewichen (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausweichen n, Ausweiche ż
przym. ausweichend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: weichenabweichenausweichenentweichenzurückweichen
źródła: