ausscheiden
ausscheiden (język niemiecki)
edytuj- znaczenia:
czasownik mocny, rozdzielnie złożony
- (1.1) wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić
- (1.2) odchodzić, odejść, wystepować, wystąpić (np. z pracy, klubu)
- (1.3) odpadać, odpaść, zostawać odrzuconym, zostać odrzuconym
- odmiana:
- (1.1)[1] ausscheid|en (scheidet aus), schied aus, ausgeschieden (haben)
- (1.2-3)[1] ausscheid|en (scheidet aus), schied aus, ausgeschieden (sein)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ausscheiden n, Ausscheidung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: scheiden • abscheiden • ausscheiden • bescheiden • dahinscheiden • hinscheiden • unterscheiden • verscheiden
- źródła: