ausrichten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌʀɪçtn̩] IPA[ˌʀɪçtətə ˈaʊ̯s] IPA[ˈaʊ̯sɡəˌʀɪçtət]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) przekazać, przekazywać (informację)
(1.2) wyprawiać, wyprawić, urządzać, urządzić
(1.3) ustawiać, ustawić, nastawiać, nastawić
(1.4) wskórać
odmiana:
(1.1-4)[1] ausrichten (richtet aus), richtete aus, ausgerichtet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausrichten n, Ausrichtung ż, Ausrichter m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: richtenabrichtenanrichtenaufrichtenausrichtenberichteneinrichtenentrichtenherrichtenhinrichtenverrichtenvorrichtenwiederherrichtenzurichten
źródła: