ausrüsten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌʀʏstən] IPA[ˌʀʏstətə ˈʔaʊ̯s] IPA[ˈaʊ̯sɡəˌʀʏstət]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wyposażać, wyposażyć, zaopatrywać, zaopatrzyć, ekwipować, wyekwipować
(1.2) uzbrajać, uzbroić, zbroić
odmiana:
(1.1-2)[1] ausrüsten (rüstet aus), rüstete aus, ausgerüstet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausrüsten n, Ausrüstung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: rüstenabrüstenaufrüstenausrüsteneinrüstenentrüstenhochrüstennachrüstenumrüstenzurüsten
źródła: