auskultacja (język polski)

edytuj
auskultacja (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌawskulˈtat͡sʲja], AS: [au̯skultacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.u  ł akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. osłuchiwanie narządów wewnętrznych pacjenta[1]; zob. też osłuchiwanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. auskultowanie n
przym. auskultacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „auskultacja” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975.