auskehren (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[aʊ̯sˈkeːʀən] IPA[keːʀtə ˈaʊ̯s] IPA[ˈaʊ̯sɡəkeːʀt]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wymiatać, wymieść
(1.2) wypłacać, wypłacić (np. należną kwotę)
odmiana:
(1.1-2)[1] auskehr|en (kehrt aus), kehrte aus, ausgekehrt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) die Küche / den Keller auskehren
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Auskehrung ż, Auskehricht m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kehrenabkehrenaufkehrenauskehrenbekehreneinkehrenheimkehrenherauskehrenhervorkehrenrückkehrenumkehrenverkehrenvorkehrenwegkerhenwiederkehrenzukehrenzurückkehren
źródła: