ausiliare (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/au.zi.'lja.re/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pomocniczy, posiłkowy
(1.2) gram. posiłkowy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) gram. czasownik posiłkowy
(2.2) pomocnik, współpracownik

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) pomocnica, współpracownica
odmiana:
(1.1-2) lp ausiliare m ż; lm ausiliari m ż
(2.1-2) lp ausiliare; lm ausiliari
(3.1) lp ausiliare; lm ausiliari
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) servizio ausiliaresłużba pomocnicza
(1.2) verbo ausiliareczasownik posiłkowy
synonimy:
(1.1) ausiliario, sussidiario, accessorio
(2.2) aiutante, assistente, aiuto, collaboratore, coadiutore
antonimy:
(1.1) primario, principale
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ausiliaria ż, ausiliario m, ausiliatore m, ausiliatrice ż, ausilio m
przym. ausiliario, ausiliatore
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. auxiliaris[1]
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne
źródła: