ausbringen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈaʊ̯sˌbʁɪŋən]
?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) rozdzielać, rozdzielić, wykładać, wyłożyć
odmiana:
(1.1)[1] ausbringen (bringt aus), brachte aus, ausgebracht (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausbringen n, Ausbringung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: bringenanbringenaufbringenausbringenbeibringendarbringeneinbringenentgegenbringenerbringenherbringenhervorbringenhinbringenmitbringennachbringenüberbringenumbringenunterbringenverbringenvorbringenzubringenzurückbringenzusammenbringen
źródła: