auriculaire (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA/o.ʁi.ky.lɛʁ/
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) anat. uszny, dotyczący ucha[1]
(1.2) praw. o świadku ze słuchu[1] (który zeznaje na podstawie tego, co słyszał)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) mały palec[1]
odmiana:
(1-2) lp auriculaire; lm auriculaires
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) témoin auriculaire
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. auricula
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 66.