auditiv (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[aʊ̯diˈtiːf] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) audytywny, słuchowy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

auditiv (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słuchowy, audytywny[1][2]
odmiana:
(1.1) auditiv, auditivt, auditiva
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „auditiv” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 35.