audacity

audacity (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska^ⓘ

bryt. IPA: /ɔˈdæsɨti/

amer. IPA: /ɑˈdæsɨɾi/

znaczenia:

rzeczownik policzalny lub niepoliczalny

(1.1) śmiałość

(1.2) zuchwałość, czelność

odmiana:

(1) lp audacity; lm audacities

przykłady:

(1.1) Sally broke up with Kevin because of his extreme audacity. → Sally zerwała z Kevinem z powodu jego skrajnej śmiałości.

(1.2) The brash private had the audacity to criticize the general. → Zuchwały szeregowiec miał czelność krytykować generała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) audaciousness, outdaciousness, temerity

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. audacious

przysł. audaciously

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. audacite < śr.łac. audacitas < łac. audax < łac. audeo; ang. audacious + -ity

uwagi:

źródła: