atmosfære

atmosfære (język duński)

atmosfære (1.1)

wymowa:

Dania: [admosˈfæ·rɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) astr. meteorol. atmosfera

(1.2) przen. atmosfera

(1.3) jedn. miar. fiz. atmosfera

odmiana:

(1) en atmosfære, atmosfæren, atmosfærer, atmosfærerne

przykłady:

(1.1) Sne dannes, når vanddamp fryser højt oppe i Jordens atmosfære ved temperaturer under 0 ℃. → Śnieg powstaje, gdy para wodna wysoko w atmosferze ziemskiej zamarza w temperaturach poniżej 0 ℃.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) atm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. atmosfærisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀτμός + σφαῖρα

uwagi:

źródła:

atmosfære (język norweski (bokmål))

atmosfære (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) atmosfera

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

atmosfære (język norweski (nynorsk))

atmosfære (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) atmosfera

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: