astrofizyk (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌastrɔˈfʲizɨk], AS[astrofʹizyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w zakresie astrofizyki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Astrofizycy od dawna przewidywali istnienie tego rodzaju gazowych dysków[2].
(1.1) Grupa astrofizyków wysłała sondę kosmiczną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kosmofizyk
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) astronom
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. astrofizyka ż, astrofizyczność ż
forma żeńska astrofizyczka ż
przym. astrofizyczny
przysł. astrofizycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „astrofizyk” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Usprawiedliwienie wszechświata, Michał Heller, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.