asekurant (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌasɛˈkurãnt], AS[asekurãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś nadmiernie ostrożny, obawiający się trudnych decyzji
(1.2) sport. osoba ubezpieczająca podczas wykonywania niebezpiecznych ewolucji
(1.3) przest. ktoś kto ochrania, zapewnia komuś bezpieczeństwo
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) asekurator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. asekuranctwo m, asekurantyzm m, asekuracja ż, asekurowanie n, zaasekurowanie n
forma żeńska asekurantka ż
czas. asekurować ndk., zaasekurować dk.
przym. asekurancki, asekuracyjny
przysł. asekurancko, asekuracyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Assekurant[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 27.